طرح «الحاق يك تبصره به ماده (1130) قانون مدني» كه در جلسه 3/7/1379 مجلس شوراي اسلامي به تصويب رسيده و مورد ايراد شوراي نگهبان قرار گرفته و در اجراي اصل يكصد و دوازدهم (112) قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران به مجمع تشخيص مصلحت نظام ارجاع گرديده بود ، در جلسه رسمي مجمع به شرح ماده واحده ذيل به تصويب رسيد.

 

ماده واحده – يك تبصره به شرح ذيل به ماده (1130) قانون مدني مصوب 14/8/1380 الحاق مي گردد .

تبصره – عسر و حرج موضوع اين ماده عبارتست از به وجود آمدن وضعيتي كه ادامه زندگي را براي زوجه با مشقت همراه ساخته و تحمل آن مشكل باشد و موارد ذيل در صورت احراز توسط دادگاه صالح از مصاديق عسر و حرج محسوب مي گردد :

1- ترك زندگي خانوادگي توسط زوج حداقل به مدت شش ماه متوالي و يا 9 ماه متناوب در مدت يكسال بدون عذر موجه .

2- اعتياد زوج به يكي از انواع مواد مخدر و يا ابتلاء وي به مشروبات الكلي كه به اساس زندگي خانوادگي خلل وارد و امتناع يا عدم امكان الزام وي به ترك آن در مدتي كه به تشخيص پزشك براي ترك اعتياد لازم بوده است .

در صورتيكه زوج به تعهد خود عمل ننمايد و يا پس از ترك ، مجددا به مصرف موارد مذكور روي آورد، بنا به درخواست زوجه طلاق انجام خواهد شد .

3- محكوميت قطعي زوج به حبس 5 سال يا بيشتر .

4- ضرب و شتم يا هرگونه سوءرفتار مستمر زوج كه عرفا با توجه به وضعيت زوجه قابل تحمل نباشد .

5- ابتلاء زوج به بيماري‌هاي صعب‌العلاج رواني يا ساري يا هر عارضه صعب‌العلاج ديگري كه زندگي مشترك را مختل نمايد .

موارد مندرج در اين ماده مانع از آن نيست كه دادگاه در ساير مواردي كه عسر و حرج زن در دادگاه احراز شود ، حكم طلاق صادر نمايد .

 

قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و يك تبصره و پنج (5) بند در اجراي اصل يكصد و دوازدهم (112) قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران در جلسه روز شنبه مورخ بيست و نهم تيرماه يكهزار و سيصد و هشتاد و يك مجمع تشخيص مصلحت نظام به تصويب رسيد .

 

 

 

 

رونوشت :جناب آقاي دكتر محسن رضايي – دبير محترم مجمع تشخيص مصلحت نظام.